Totdat ik jou ontmoette (3/4)
Eten
Het leek je een goed idee om te kijken naar mensen die waren zoals ik wilde zijn. Je zei dat als ik dat zou blijven doen, ik zou begrijpen waarom je zulke strenge regels oplegde. De regels werden iedere week strenger. Ik mocht niet meer bij anderen eten, ik mocht niet alle producten meer eten en ik moest zo veel en vaak mogelijk bewegen of sporten als maar kon.
Sommige voeding was uit den boze en als ik ze toch nam moest ik mijn vinger in mijn keel steken. Vervolgens moest ik naar foto’s kijken van de personen die ik wilde zijn en waar ik op wilde lijken. En boos dat je dan werd!
Ik begon me steeds vaker te verzetten en at vaker producten die van jou niet mochten. Maar jij was sterk, net als in het begin van onze ontmoeting. Ik denk zelfs wel sterker dan destijds. Ik was niet tegen je opgewassen. Ik begon je steeds meer als vijand te zien. Ook begon ik mensen te vertellen over jouw bestaan. Tegelijkertijd bleef ik je verdedigen. Je was ook lief voor me geweest en je was er altijd. Jij leerde mij toch wat doorzetten was en sterk blijven? Ik wilde geen afstand van je doen, dus ik bleef bij je. Ik wilde je in mijn leven houden. Alleen mocht je niet de baas zijn.
Ondertussen zocht ik professionele hulp. Hulp om me te helpen met mijn somberheid om te gaan. Want dat leek mij het grootste probleem. Ik beloofde je om niet te praten over jou. Na een periode van professionele hulp begon je toch weer de controle over mij te nemen. Ik had je meerdere malen gevraagd dit niet te doen, maar je luisterde niet. Je opnieuw te elimineren met drugs werkte niet, dus probeerde ik het op een andere manier: ik begon over je te praten tegen de professional.
Zij nam het heel serieus. Ze had vaker cliënten gehad met dit probleem. Een eetstoornis noemde ze dit en daar vertelde ze wat over. Ik vond dit zo belachelijk. Wie denkt ze wel niet dat ze is? Ze kende jou niet, jij bent anders. Jij bent lief en bovendien niet zo gemeen en manipulatief als bij haar andere cliënten. Ik moest weg daar. Alleen wilde ik nog wel hulp voor mijn somberheid.
Okay, anders aanpakken dus. Niet meer over jou praten en áls ik het al over jou heb, dan zeggen dat het goed gaat. Dan zeg ik dat we een gezonde relatie hebben. Ze geloofde mij.
Ik ging ook naar andere professionals. Praten in een groep over dingen waar ik tegenaan liep, patronen die terugkomen en mij in de weg zaten. Er kwam naar voren dat ik obsessief zou zijn en dat ik controle wilde hebben over van alles.
Jij kreeg dit ook te horen. Je begon weer meer tegen me te praten en te vertellen wat ik moest doen. Je vertelde dat ik me meer moest focussen op mijn doel. Jij nam de controle over, dat leek je het beste. Meer sporten en beter op mijn voeding letten.
Omdat je merkte dat ik af en toe de controle verloor, voerde jij de druk nog een keertje op. Je liet me mijn eten wegen en calorieën tellen. En ik mocht geen leuke dingen meer doen. In het begin mocht ik niet meer met mensen afspreken wanneer ik de mist in was gegaan, maar op den duur mocht ik helemaal niet meer met mensen afspreken. Dat leek je beter.
Je nam mij helemaal over. Je bepaalde alles. Wanneer jij zag dat ik doorhad dat jouw aanwezigheid niet goed voor me was, begon je te manipuleren.
Je zei dan dat jij de enige was die er al die jaren voor me was geweest en mij begreep.
Je zei me dat er niemand anders was die dat deed.
Je zei me dat m’n zus haar vrienden belangrijker vond dan dat ze mij vond, dus dat ik niet naar haar toe moest gaan. Haar vrienden deden het toch beter dan ik, dus daar kon ik toch nooit aan tippen.
Je zei me dat m’n broer nog steeds overal beter in is. Sporten deed hij ook al beter, dus blijf daar ook maar uit de buurt.
Je zei me dat ik niet naar mijn ouders moest gaan, want zij hadden mij in de steek gelaten en die plek had jij nu opgevuld.
Ik begon je te geloven. Je had gelijk. Jij wist het beter. Ik besloot je weer toe te laten en gaf mezelf volledig aan je over. Ik liet mijn leven bepalen door jou. Na maanden begon ik me weer aan je te ergeren. Waarom kan je niet gewoon samenwerken? Waarom wil je zo dominant zijn? Je bepaalde alles voor mij. Waarom? Voor slechts één doel, een doel dat niet realistisch is?
Ik begon me te verdiepen in datgene waar een professional mij eerder over had verteld. Eetstoornissen. Ik herkende jou er gelijk in…